TARİH: 02.09.2016
KULLUK VE SAMİMİYET BEYANI:
KURBAN
Medine’de bir bayram sabahıydı. Namazlar eda
edilmiş, sıra kurbanlara gelmişti. Efendimiz (s.a.s), âdeti
olduğu üzere iki kurban hazırlamıştı. Kurbanlık
hayvanları şefkatli elleriyle yatırdı ve kıbleye çevirdi.
Ardından Kerim Kitabımızın şu mealdeki âyetlerini
okudu: “Ben, O’nun birliğine inanarak, yönümü
gökleri ve yeri yaratan Allah’a çevirdim ve ben
müşriklerden değilim. 1 Şüphesiz namazım,
kurbanım, hayatım ve ölümüm âlemlerin Rabbi
Allah içindir. O’nun ortağı yoktur.”2
Peygamberimiz, bu âyetleri okuduktan sonra şöyle
dua etti ve Allah’ın adıyla kurbanlarını kesti:
“Allah’ım! Bu kurbanlar senin nimetindir ve senin
rızan içindir. Benim, ailemin ve ümmetimin
kurbanlarını kabul eyle!”3
Aziz Müminler!
Yeryüzünde en büyük şeref, Allah’a yakın
olmaktır. Allah, bize yakındır. Hem de şahdamarımızdan
daha yakındır. Bizim de kendisine yakın olmamızı ister.
Bu yüzden bizi kendisine yakın kılmak için sayısız
nimetler bahşetmiştir. İbadetleri O’na yakınlaşmamıza
vesile kılmıştır. Biz, tüm ibadetlerimizi Rabbimize yakın
olmak için yaparız. Zira O’na yakın olan, hakka yakın
olur. O’na yakın olan, adalete, merhamete yakın olur.
O’na yakın olan, şeytana uzak olur. Ve işte bizi O’na
yakın kılan bir ibadet yaklaşıyor. Kurban ve bir bayram
geliyor: Kurban Bayramı. İçimize sevinç yağmurları
düşürüyor şimdiden.
Kardeşlerim!
Milletçe zor günler geçirdik. Zorlukları hep birlikte
geride bıraktık. Şimdi tüm zorlukları bir kenara
bırakarak kurbana, bayrama hazırlanma zamanıdır.
Şimdi Allah’ın yakınlığını yeniden hatırlama ve
birbirimize hatırlatma zamanıdır. Şimdi Allah’tan
uzaklaştıran her şeyden bir kez daha uzaklaşma
zamanıdır.
Peki biz, kurbanla Rabbimize yakınlaşmaya hazır
mıyız? Bütün uzaklıkları ortadan kaldırmaya kararlı
mıyız? Bizi Rabbimize ve birbirimize yakın kılacak
planlar yapıyor muyuz? Kurbanımızı paylaşacağımız
fakiri, miskini, muhaciri arıyor muyuz?
Değerli Kardeşlerim!
Kurban, bir hayvanın kanını akıtmaktan ibaret
değildir. Bu ibadet, çok daha derin mana ve hikmetleri
içermektedir. Her şeyden önce kurban, bizi Allah’tan
uzaklaştıran bütün yüklerden kurtulma niyetidir.
Kurbandan maksat, Allah’la aramıza girenlerden
kurtulmaktır. Gönlümüzü doğrudan Allah’a açmaktır.
Hâsılı kurban, Rabbimize sunduğumuz kulluk ve
samimiyet beyanımızdır. Rabbimiz, bu gerçeği bizlere
şöyle haber vermektedir: “Kurbanların ne etleri, ne de
kanları Allah’a ulaşır; Allah’a ulaşan yalnızca
takvanızdır.”4
Kardeşlerim!
Kurban, teslimiyet ve sadakatin, vefa ve
yardımlaşmanın, fedakârlık ve paylaşmanın adıdır.
Kurbanda Hz. İbrahim’in sadakati vardır. Hz. İsmail’in
teslimiyeti vardır. Ve kurbanda Muhammed Mustafa
(s.a.s)’in merhameti, vefası, infak ve paylaşma ahlakı
vardır.
Kurban, Allah yolunda infak bilincimizi diri
tutmaktır. Bayram yapamayanları bayram sevincine
ortak etmektir. Komşularımıza, akrabalarımıza, eş ve
dostumuza, hâsılı birbirimize yakınlaşmaktır kurban. Bu
yönüyle kurban, adını bile duymadığımız nice
ülkelerdeki hiç görmediğimiz, tanımadığımız
kardeşlerimize uzattığımız bir yardım elidir.
Kardeşlerim!
Gücümüz yetiyorsa keselim kurbanı. İmkânımız
yoksa kardeşlerimize kardeşliğimizi ikram edelim.
Tebessümlerimizi sadaka diye armağan edelim. Gelin,
Allah’ı bize unutturanları unutalım. Duru ve doğru
kalalım. Bir olalım, birlik olalım. Oğlu İsmail’le sınanan
İbrahim (a.s)’a yoldaş olalım. Evladımızın da İsmail
(a.s) gibi emanet olduğunu unutmayalım.
Peygamberimiz (s.a.s)’in ve ashabının baş koyduğu
yoldan ayrılmayalım.
Kardeşlerim!
Diyanet İşleri Başkanlığımız ve Diyanet Vakfımız,
bu yıl da milletimizin iyilik ve hayır elini bütün dünyaya
taşımaya hazırdır. Hayırsever milletimizin kurbanları
yurt içi ve yurt dışındaki mazlum ve mağdur
kardeşlerimize ulaştırılacaktır. Bu vesileyle kardeşlik
köprüleri sağlamlaştırılmaya çalışılacaktır.
Unutmayalım ki; ihtiyaç sahibi kardeşlerimize hediye
edeceğimiz her bir kurban, aynı zamanda milletimizin
ortak imzasını taşıyan bir muhabbet ve merhamet
mektubu olacaktır.
Bu duygu ve düşüncelerle Rabbimizden hepimizi
bayrama huzur içerisinde eriştirmesini, kurbanlarımızı
kabul buyurmasını niyaz ediyorum.
1 En’âm, 6/79.
2 En’âm, 6/162-163.
3 İbn Mâce, Edâhî, 1; Ebû Dâvûd, Dahâyâ, 3-4.
4 Hacc, 22/37.
Hazırlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder